Het toepassen van 3D-printing concepten op nanotechnologie kan vergelijkbare voordelen – snelheid, minder verspilling en economische rentabiliteit – naar nanofabricage brengen zoals het naar verwachting bij productietechnologieën kan brengen.
Onderzoekers uit de universiteit van Northwestern hebben een 3D-printbaar materiaal (3DG) – een oplossing op basis van grafeen inkt – ontwikkeld dat gevormd kan worden tot biocompatibele opbouwende structuren.
Deze structuren kunnen een diameter van 100 tot 1000 micrometer bereiken terwijl ze biocompatibel zijn, elektrische impulsen kunnen voeren en de structurele integriteit van het grafeen materiaal behouden.
Ondanks dat het materiaal voornamelijk bestaande is uit grafeen (voor 60% volume aan vaste stof), dat stijf en bros is, is het resulterende materiaal zeer flexibel en kan het eenvoudig geprint worden in kleine of grotere geschaalde objecten (meerdere centimeters).
“Vanuit het perspectief van 3D printen; grafeen werd al eerder verwerkt in 3D geprinte materialen, maar de meeste van deze concepten bevatten niet meer dan zowat 20 percent aan volume van het totale solide van het composiet, resulterend in elektronische eigenschappen die significant minder zijn dan we beschrijven in ons recent werk,” legde assistent professor Ramille N.Shah van de Northwestern universiteit uit.
“Onze verkregen 3D geprint constructies bevatten een meerderheid aan grafeen en behouden de structurele integriteit en hanteerbaarheid, dat mogelijk wordt gemaakt door het specifieke biocompatibele elastomeren bindmiddel – PLG – die we kozen in combinatie met het oplosmiddelsysteem.”
Het materiaal is makkelijk te 3D printen en kan gebruikt worden om elektronische apparatuur en implanteerbare sensoren mee af te printen, of zelfs hulp bieden bij het creëren van geprinte lichaamsdelen en organen.
Bron: Nanowerk