Molybdeniet en grafeen hebben vele dingen gemeen. Beide zullen naar verwachting de fysieke beperkingen van onze huidige silicium chips en elektronische transistors overtreffen. Hun twee-dimensionale chemische structuur – het feit dat ze bestaan uit een laag van slechts een atoom dik – geeft ze enorm potentieel voor miniaturisatie en mechanische flexibiliteit.